Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 329

Chapter 329 “Hindi ba siya kayang bantayan ng bodyguard at yaya? Ang tagal na nating hindi nag- iinuman!” Sabi ni Ben, saka bumulong sa tenga ni Elliot, “Nag-abroad ngayon si Avery.” All content is property © NôvelDrama.Org.

Nagdilim ang mga mata ni Elliot.

Bigla naman siyang nahilig uminom.

Nag-book si Ben ng puwesto sa isang rooftop restaurant.

Ang dalawang lalaki ay nakatayo sa tabi ng mga rehas na may hawak na isang bote ng alak at tumingin sa mabituing kalangitan sa gabi habang sila ay umiinom nang tahimik.

Ang simoy ng tagsibol ay malamig at dumikit sa bawat pulgada ng kanilang balat.

Nang matapos na sila sa kanilang mga unang bote, nilingon ni Ben si Elliot at tinanong, “Pumayag ka ba sa pakikipag-ugnayan kay Zoe bilang pasasalamat sa paggamot ni Shea?”

“Gusto ng nanay ko na pakasalan ko siya. Sinabi rin sa akin ni Avery na mamuhay ng maayos kasama siya. Maliit na dahilan lang ang treatment ni Shea.”

Bahagyang inangat ni Elliot ang kanyang ulo, inihayag ang kanyang mahaba, sensual na leeg.

Ang kanyang Adam’s apple ay gumulong sa kanyang lalamunan, pagkatapos ay sinabi niyang namamaos, “Walang gusto si Avery kundi ang pagguhit ng linya sa pagitan natin, kaya pinagbibigyan ko na lang siya.”

Dapat masaya si Avery ngayong engaged na siya kay Zoe!

“Anong meron sa expression na yan? Engagement lang, hindi kasal. Kahit magpakasal ka, pwede kang makipaghiwalay palagi!” Sabi ni Ben habang tinatapik ang balikat ni Elliot nang makita ang sakit na ekspresyon sa mukha nito. “Halika na. Uminom ulit tayo.”

Makalipas ang isang linggo, biglang sumulpot si Shea sa pintuan ng classroom nina Hayden at Layla sa Starry River Kindergarten.

This time, wala ng ngiti sa mukha niya.

Laging may nakakalokong ngiti sa mukha niya sa tuwing magkikita sila noon.

Naglakad na sila Hayden at Layla palabas ng classroom.

“Nandito ako para makita ka sa huling pagkakataon, Hayden at Layla…” sabi ni Shea habang nangingilid ang luha sa kanyang mga mata.

“Bakit ito na ang huling pagkakataon? Dumi… Ibig kong sabihin, pinipigilan ka ba ni Elliot Foster na makita kaming muli?” Sabi ni Layla, napahawak sa sarili bago siya nadulas ng dila.

Napailing si Shea habang tumutulo ang mga luha sa kanyang mukha.

“Mamamatay na ako. I don’t think… I have much time left to live.”

Walang magawang tumingin sa kanya sina Hayden at Layla habang lumulutang ang kalungkutan sa loob nila.

Inilabas ni Shea ang bag na dala niya.

“Nais kong ibigay sa iyo ang aking pinakamahalagang kayamanan dahil kayo ang aking matalik na kaibigan.”

Pinunasan niya ang mga luha sa kanyang mukha, pagkatapos ay naglabas ng isang kahon ng alahas at ilang mga album ng larawan mula sa bag.

Ito ang kanyang pinakamahalaga at paboritong bagay.

Binili lahat ni Elliot para sa kanya.

Tumulo ang luha sa mga mata ni Layla, saka ito humagulgol, “Huwag kang mamatay, Shea! Hindi ka mamamatay! Alisin ang mga bagay na ito! Ayaw namin ni Hayden!”

Pinunasan ni Mrs Scarlet ang sariling luha sa tabi nila.

Gabi-gabi nang nawalan ng malay si Shea simula noong operasyon.

Logically, siya ay dapat na maging masigla kinabukasan pagkatapos ng isang gabing pagtulog.

Gayunpaman, ang mga bagay ay eksaktong kabaligtaran.

Nag-tantrum si Shea noong araw na iyon at nagpumilit na puntahan sina Hayden at Layla.

Sinilip siya ni Mrs. Scarlet sa likod ni Elliot.

“Uuwi ngayon ang Mommy ko, Shea! Tara puntahan natin siya! Kaya ka niyang iligtas!” Sabi ni Layla sabay hawak sa kamay ni Shea at hinila siya palayo ng walang pakialam.

Naisip ni Hayden na masyadong impulsive iyon.

Maaaring magalit si Avery, ngunit hindi niya sila pinigilan.

Sumakit ang puso niya nang marinig niyang naghihingalo na si Shea. Ang huling beses na nakaramdam siya ng sakit na ganoon ay noong pumanaw ang kanyang lola.