Be With Him

“Reu, wag ka ng matulog nandito na tayo”

Imbes na mag-reklamo ay napa-irap na lamang ako ng marahas akong kalabitin ni Ken, siya ang kasalukuyang katabi ko sa likudang bahagi ng sasakyan habang nasa unahan naman ay si Steve at ang driver ay si Gelo.

“D-dito?! Sa building na ‘to?” I pointed the building outside, sa bahay daw ako ihahatid bakit panay building ang nakikita ko? Scammer na naman!

But instead of answering they just looked at me flatly, para’ng hindi ko kayang matagalan na silang tatlo lang ang kasama bukod sa magkakamukha sila at halos pareho’ng pareho ng kilos ay sobrang tahimik nila, para’ng robot.

Nang bumaba kami ng sasakyan ay dumiretso agad ako sa compartment ng sasakyan para antaying buksan ito nila Steve pero tumingin lamang sila ng may pagtatakha.

“Ano? Mga gamit ko dito hoy!” I spat but they just sighed, Tangina niyo, Robot!

“Reu… Look” napatingin ako sa direksyon na tinuturo ni Gelo at halos malaglag ang panga at lumuwa ang mata ko sa nakikita ko.

D & R Real Estate was engraved above the building, Kingina, nasa kumpanya kami ng mga Davis?!

“Sa top floor, Penthouse ni Steve ‘yan, doon ka muna” mabilis ako’ng napangiti at halos mahilo pa sa kakatango sa kanila, naeexcite ako!

“Salamat ha?… Alam kong ginagawa ninyo ang lahat para m-mawala y-yung sakit pero para’ng sobra naman to” I can’t help but to get teary.

“Aish, Reu… You’re our first Princess, We can’t stand seeing you hurt” Ken and his soothing voice made me cried more.

Nasa tamang kaibigan na ako, sana kayo din.

“Good Morning, Sir” halos hindi ako bumitaw sa braso ni Gelo at Steve dahil sa dami ng tao’ng bumungad sa’min, lahat halos foreigners at tindig na tindig ang kanilang tayo pero tuwing dadaan kami ay sabay-sabay din silang nagtutunguhan.

“Reu.. nasa 24th floor ang opisina… nandoon lamang kami, nasa 25th floor naman ang penthouse” Gelo instructed me once we entered the elevator “call us if you need anything, bye”

Naunang bumaba si Gelo at Ken nang tumuntong kami sa 25th floor at si Steve naman ang nag-hatid sa’kin sa penthouse.

“Feel at home, Reu…. Sorry I have a meeting to attend to” he smiled softly at me but I just nod to dismiss him, nang i-abot niya sa’ken ang key card ay mabilis ko ito’ng ni-swipe at nang pumasok ako sa loob ay nanlaki ang mga mata ko.

Three words.

KINGINA ANG GARA!

The walls are painted in black and white, even the furnitures. Once you entered you’ll be welcomed by a huge chandelier in the middle and a glass staircase.

Mabilis na napadako ang tingin ko sa kanang bahagi dahil mayroong round couch at isang napaka-laking TV. While on the left side is the kitchen and dining room, mayroong bar counter at isang kabinet ng ibat-ibang klase ng alak, Mga lalaki nga naman.

Dahan-dahan akong umakyat sa second floor at mayroon pa palang mas igaganda ito.

Mayroong apat na pintuan, two on the left, One on the right at mayroon ding glass door na nahaharangan ng kurtina, napagi-gitnaan nito ang couch na nakaharap sa glass wall, mayroon din itong katabing mga cabinet na may mga libro, nagmukhang mini Library.

Hindi ko alam na ganito kahilig mag-basa si Steve.

Well, alam ko ay siya ang magpapatakbo ng kumpanya nila e.

Dumiretso ako sa kanang bahagi, una kong binuksan ang black wood door at sumalubong sa’kin ang comfort room, There’s a huge glass on the left side and some cabinets under it, mayroong shower room at bathtub with rose petals, Sossy.

Mabilis ko ring pinuntahan ang dalawa pang kaparehas na pintuan ang isa ay sa tingin ko ay guestroom dahil sa isang hindi gaanong kalaking kama at white walls, mukhang hindi rin ito nagagamit at ang isang pintuan naman ay nagdalawang isip pa ako kung bubuksan ko ba o hindi pero binuksan ko pa den.

The walls are painted black, there’s a king size bed and two black doors, ang isa ay walk-in cabinet ngunit wala ni isang damit dito at ang isa naman ay comfort room din ngunit mas maliit ito kumpara sa kanina.

“Nasa’n ang kwarto ni Steve?” I was about to go out when I saw a post note on the vanity mirror inside the bathroom.

‘Use this room not the other one -Davis’

I pouted and shrugged, Okay edi dito.

Mabilis ko’ng inilapag ang gamit na dala ko sa higaan at nagmadali’ng puntahan yung glass door na nahaharangan ng kurtina, alam kong balcony na to.

But I was wrong it’s an elevator, but where to?

Out of curiosity ay mabilis ako’ng sumakay dito, mayroon lamang dalawang button, up and down, so I immediately press the up.This text is © NôvelDrama/.Org.

I was out of words when I welcomed by the serene air of the rooftop.

“Ang ganda!” I screamed excitedly, wala namang makakarinig sa’ken e. At ang mas kinatuwa ko ng may makita akong isang lamesa na mayroong dalawang upuan sa isang bahagi ng rooftop, I guess they usually hang out here.

Mabilis ako rito’ng naupo at dinama ang malamig na simoy ng hangin when my phone beeped.

Zhackie:

Dad knows you went abroad, sinabi ni Kino but aus lang sa kaniya don’t wori

I didn’t reply I immediately called his number, after a few seconds he answered.

“Oh? How are you?”

“I’m fine, bro… I want to talk to Dad”

After a few seconds my eyes got teary after hearing my Father’s voice

“You left me… Take care anak…”

“D-dad..” my voice trembled “I love you”

“I love you anak, mahal ka ni Papa”

I accidentally ended the call, and I regret that night sana pala mas kinausap ko pa si Papa.